Uit onderzoek van Gupta Strategists blijkt dat 45% van de zorg die nu in ziekenhuizen verleend wordt naar huis verplaatst kan worden. Dit is goed nieuws voor de patiënt. Zorg thuis betekent dat patiënten sneller het normale leven weer kunnen oppakken. De consequenties van deze verplaatsing voor het ziekenhuis is groot.
Laten we eerst eens kijken naar wat er thuis mogelijk is. Uit recente gesprekken met patienten zijn ze vele uren per jaar kwijt met het reizen naar het ziekenhuis en wachten in wachtkamers van het ziekenhuis. Het meest eenvoudige is telegeneeskunde. Door gebruikt te maken van digitale communicatie tools is het mogelijk dat de patient thuis blijft en toch contact heeft met de zorgverlener zonder deze drempels. Alleen hier mee beginnen kan een ziekenhuis al vele m2aan oppervlakte besparen en in een tijd waarin de productie wordt gemeten aan de hand van het aantal handelingen per m2is het gunstiger om de noemer in de breuk zo klein mogelijk te maken.
Telegeneeskunde heeft nog een voordeel. Afstand wordt relatief. Het is mogelijk om je als centrum te specialiseren op één aandoening die op afstand te behandelen of te begeleiden is en daarmee een dominante speler in de markt te worden. Als voorbeeld is het mogelijk voor een klein ziekenhuis om dominante positie in te nemen als begeleider van IC patienten binnen europa door gebruik te maken van beeldverbindingen met ambulances. Door een IC arts virtueel mee te laten rijden kan het centrum veel ambulances tegen een laag tarief van goede kennis en zorg voorzien en het als alternatief aanbieden voor het dure MICU vervoer. Een zelfde businesscase is te maken voor hartfalen, COPD, diabetes en vele andere ziekten waarbij begeleiding belangrijker is dan het fysiek aanwezig zijn.
In een eerder stadium heb ik geschreven over het loskoppelen van planbare zorg en acute-, intentieve- en hoogcomplexe zorg. Als dit gebeurt is de rol van het ziekenhuis ook een heel nadere. Het wordt dan namelijk mogelijk om het ziekenhuis nog dichter in de wijk bij de patient te krijgen. Door het goedkoper worden van diagnostische middelen, en het alsmaar kleiner worden van de medische apparaten wordt alles wat planbaar minder afhankelijk van de locatie. De zorg kan dan op elke willekeurige locatie geleverd worden. Er is dan is dan geen enkele noodzaak meer tot concentreren van de planbare zorg. Combineer dit met de ‘Bol.com‘ samenleving waar er nu in zitten en de verwachting van de patient wordt dat de dokter kan naar de patient komt in plaats van anders om. We zijn dan aangekomen op de plek zoals Eric Topol beschrijft in “The patient wil see you now”.
Door de toename van digitalisering en democratisering van zorg zal de prijs van digitale zorg dalen naar nul en volledig onafhankelijk worden van het originele medium. De concurrentie wordt dan geleverd op dingen die nu gezien worden als (irrelevante) randzaken. Denk daarbij aan vriendelijkheid, toegankelijkheid en voor zorg waarbij de patient welnaar de dokter gaat misschien wel op banale zaken als kwaliteit van de koffie en de kleur van de stoelen in de spreekkamer.
Door de digitalisering, democratisering door te voeren en de acute-, intensieve- en hoogcomplexe zorg uit het ziekenhuis te halen kan het ziekenhuis to 70% kleiner worden. Dat betekend dat gemiddeld ziekenhuis terug kan naar de omvang van twee tot drie afdelingen in een verpleeghuis. Denk daar eens over na!